Piše: Pepe Eskobar
Tri međusobno povezana datuma pred nama ključna su za oblikovanje sljedeće konfiguracije trenutno usijane geopolitičke šahovske table.
31. avgust/1. septembar. Tjandžin – pola sata vožnje brzim vozom (120 km, otprilike 8 dolara) od Pekinga. Godišnji samit Šangajske organizacije za saradnju (ŠOS), sa svih 10 zemalja članica, dva posmatrača (Avganistan i Mongolija) i 14 dijalog partnera (mnogi iz jugoistočne Azije). Ključno je da će Putin, Si i Modi (njegova prva posjeta Kini u posljednjih 7 godina) sjedjeti za istim stolom, zajedno sa iranskim predsjednikom Pezeškijanom. To je složeni šou teškaša BRICS/ŠOS. Ovaj samit može biti prekretnica za ŠOS, baš kao što je prošlogodišnji samit u Kazanu bio za BRICS.
3. septembar. Parada Dana pobjede na Trgu Tjnanmen, zvanično proslavljajući 80. godišnjicu „pobjede kineskog naroda u ratu otpora protiv japanske agresije i svjetskog antifašističkog rata“. Prisustvovaće čak 26 šefova država, uključujući Putina (u četvorodnevnoj državnoj posjeti). Dolaze iz cijelog Globalnog Juga, ali nijedan iz Globalnog Sjevera.
3. septembar. Vladivostok. Početak 10. Istočnog ekonomskog foruma (EEF), nezaobilaznog za razumijevanje finijih tačaka ruske nacionalne strateške politike razvoja Arktika i ruskog Dalekog istoka, uključujući ogromne prostore Sibira; to je ogledalo kineskih napora „Idi na Zapad“, započetih 1999. za razvoj Tibeta i Sinđijanga. Elita korporativnih i poslovnih krugova iz svih djelova Evroazije biće prisutna u Vladivostoku. Putin se obraća na plenarnoj sesiji odmah po povratku iz Kine.
Zajedno, ova tri datuma obuhvataju cijeli spektar strateškog partnerstva Rusije i Kine; sve više isprepletene geopolitičke i geoekonomske aspekte integracije Evroazije i solidarnosti Globalnog Juga; te zajednički napor aktera Evroazije da ubrzaju put ka multimodularnom, ravnopravnom sistemu međunarodnih odnosa.
Zapadni revizionizam nailazi na željezni zid
Nemoguće je precijeniti važnost Parade Dana pobjede za Narodnu Republiku Kinu. Kinezi ni za hiljadu godina neće prihvatiti američki revizionizam Drugog svjetskog rata poput „SAD i Japan zajedno su okončali rat prije 80 godina“. Još manje evropski revizionizam: „Evropske komemoracije iskrcavanja u Normandiji uključivale su šokantno prepisivanje istorije Istočnog fronta. Ove akcije podsjećaju da je lista prisutnih na vojnoj paradi 3. septembra postala kriterijum za identifikaciju zemalja koje ostaju čvrste u svom antifašističkom stavu.“
Dakle, Putin u Pekingu na Paradi Dana pobjede je ogledalo Si Đinpinga na Crvenom trgu 9. maja, kada je Rusija zvanično proslavila 80. godišnjicu pobjede SSSR-a u Velikom otadžbinskom ratu.
Nije iznenađujuće što je kinesko Ministarstvo spoljnih poslova nepokolebljivo: istorijska pobjeda Drugog svjetskog rata ne smije biti iskrivljena. Ovo zajedničko istorijsko sjećanje – snažno protiv nacifašizma i njegovog oživljavanja na Zapadu – vodič je za rusko-kinesku multilateralnu, multipolarnu i multinodularnu koordinaciju, od UN-a – koje, nažalost, klize ka nevažnosti – do dinamičnih BRICS i ŠOS.
Modi koji direktno razgovara sa Sijem u nedjelju, na marginama samita ŠOS, zapečatiće sudbinu carinskog rata protiv Indije – dijela i paketa Hibridnog rata Carstva haosa protiv BRICS-a, i uostalom, velikog dijela Globalne većine.
Najnovija mantra koju šire krugovi Trampa 2.0 je da Njujork podržava moskovski rat u Ukrajini kupovinom ruske nafte, čime dodatno obogaćuje Putina.
Zvuk srca Evroazije koji trešti
Vladivostok može donijeti neka iznenađenja – ali na frontu poslovanja između SAD i Rusije. Prvo, spekuliše se da li bi Tramp mogao odlučiti da preokrene planiranu krađu ruske imovine u inostranstvu od strane EU, i umjesto toga prisili da se ta sredstva investiraju u američku ekonomiju. Ako bi to bio slučaj – na kraju krajeva, Tramp sam tvrdi „mogu raditi šta god hoću“ – evropska čivava-birokratija ne može učiniti ništa da to spriječi.
Zatim postoji primamljiva mogućnost rasprave o poslovima između SAD i Rusije. Jedna opcija bi bila povratak ExxonMobila na mega projekat gasa Sahalin-1. Postoji i ogromno interesovanje američke naftne industrije za ponovni početak prodaje opreme za LNG projekte, uključujući Arctic LNG-2; te kupovina ruskih nuklearnih ledolomaca od strane SAD.
To bi bilo revolucionarno na više načina – jer bi omogućilo SAD da direktno konkurišu Sjevernom morskom putu (ili Arktičkom svilenom putu, po kineskoj terminologiji), koji Rusija gradi kao alternativu Sueckom kanalu.
Na ukrajinskom frontu – a o tome će se detaljno raspravljati na samitu ŠOS – nema iluzija među članicama, prema diplomatskim izvorima iz Centralne Azije. To odražava dominantnu rusko-kinesku interpretaciju. Carstvo haosa nikada neće odustati od oblikovanja Ukrajine kao strateškog tampona protiv Rusije; zadržavanja ključnog uporišta u Evroaziji; i nastavka sticanja solidnih profita (u eurima) za vojno-industrijski kompleks.
To prožima sve, od Inicijative za bezbjednosnu pomoć Ukrajini (USAI) i Predsjednička ovlašćenja za izdvajanje (PDA) Pentagona do Paketa sveobuhvatne pomoći NATO-a (CAP), pokrenutog prije devet godina i de facto vodećeg za vojnu kičmu kijevsko/NATO armade. Dodajte tome špijunske avione P-8 Poseidon američke mornarice koji svakodnevno kruže iznad Crnog mora – posmatrajući sve što se dešava u vodama od Novorosijska do Sevastopolja.
Koliko god da usvojimo nove poteze na šahovskoj ploči tokom sljedeće ključne sedmice, na kraju se svi vraćamo na „Veliku šahovsku ploču“ prepunu Makindera, kako ju je opisao pokojni Bžežinski.
Prije kraja milenijuma, strah je bio da bi alijansa Rusije, Kine – i Evrope, prije konsolidacije EU – mogla kontrolisati Evroaziju, a time i svijet, slijedeći Makindera.
Pa, sada možemo zamisliti duh Makindera kako sluša najnoviji remiks albuma Deep Purplea „Made in Japan“ – najvećeg živog rok albuma ikada, snimljenog početkom 1970-ih… u Aziji. U ovom novom, azijsko-centričnom svijetu, vodeći akteri Globalnog Juga na BRICS/ŠOS imaju preko dva puta veći BDP od SAD, i utiru put za de facto zamjenu američkog dolara povećanjem trgovine u vlastitim valutama.
Čak ni prethodna administracija SAD koja je odobrila bombardovanje cjevovoda Sjeverni tok – kako bi osigurala da Evropa zavisi od skupog američkog prirodnog gasa, a ne ruskog – nije značajno promijenila šahovsku ploču.
Osim činjenice da Evropa izvodi serijsko harakiri; unapređuje sopstvenu deindustrijalizaciju; i praktično je mrtva kao geopolitički akter. Sve se svodi na Carstvo haosa protiv BRICS/ŠOS.
Dakle, neka sljedeća sedmica trešti: zovite to zvukom srca Evroazije koje ponovo potvrđuje svoj suverenitet. Sviraj to glasno.
Prevod: AI Grok/PCNEN
0 Comments