Iako se ideja o preseljenju Palestinaca u iračku regiju Anbar može činiti nevjerovatnom, sukobi koje podržava Zapad već su raselili milione ljudi u regiji – od kojih se čini da su mnogi demografski dizajnirani.

Naseljavanje Palestinaca u pustinji Anbar, na zapadu Iraka, postalo je tema obnovljene diskusije među Iračanima, zahvaljujući “Deal of the Century ”  koji je predvodio SAD .

Još u februaru 2020., irački poslanik al-Baldawi, predstavnik koalicije al-Fatah u iračkom parlamentu, tvrdio je:

“SAD planiraju spriječiti Hashd al-Shaabi (Jedinice za popularnu mobilizaciju, ili PMU) iz zapadnih provincija Iraka, posebno provincije al-Anbar, u pokušaju da osiguraju pravi teren za sklonište Palestinaca unutar Iraka.”

Ali sada, obnovljeno interesovanje za ovu temu poklapa se sa nedavnom, neobjavljenom posetom britanskog ambasadora u Iraku guvernoratu Anbar.

Od otkrivanja mirovnog plana iz Trumpove ere 2019. godine, pojavili su se izvještaji koji sugeriraju da kontinuirano američko prisustvo u zapadnom Iraku ima šire namjere osim uspostavljanja vojnih baza.

Spekuliše se da je cilj stvaranje ” alternativne domovine ” za palestinske izbjeglice u pustinji Anbar. Ova ideja bi mogla ostati ograničena na područje “teorija zavjere” da nije bilo sugestija izraelskih lidera nakon operacije otpora na poplave Al-Aksa 7. oktobra i njihove genocidne agresije bez presedana na pojas Gaze .

Inženjering još jedne nakbe

Izraelski mediji su procurili u dokument koji je izdalo izraelsko ministarstvo obavještajnih službi, u kojem se predlaže raseljavanje 2,4 miliona Palestinaca iz Gaze na Sinajsko poluostrvo u Egiptu i drugim regijama, prijedlog koji su i Kairo i Aman oštro odbacili .

Plan koji je procurio obnovio je ozbiljno interesovanje Iraka za potencijalni projekat raseljavanja Palestinaca u Anbar. Zabrinutost još jednog Nakbe izražena je u izjavama iračkih političkih i vjerskih lidera, uključujući vodeće ličnosti kao što su Muqtada al-Sadr i Qais al-Khazali, kao i predstavnici iračkog parlamenta – posebno oni koji potiču iz gubernije Anbar.

Lider Alijanse za nacionalnu rezoluciju, Jamal al-Karbouli, osudio je “sumnjive projekte koji pokušavaju da isele Palestince iz Palestine” i upozorio “sve koji se usude da odu predaleko sa narodom Anbara i poklone njegovu zemlju da bi zadovoljili njegovi gospodari. .

Karboulijeve izjave navele su predsjednika parlamenta Muhammada al-Halbousija, predstavnika Anbara u vijeću, da odlučno odbije svaki pokušaj implementacije Dogovora stoljeća u Iraku.

Ali posmatrači poput političkog analitičara Mohsena al-Amirija vjeruju da su Karboulijeve tvrdnje natjerale Halbousija da izda demanti: „Čini se kao da je Anbarov predstavnik u parlamentu Al-Halbousi, koji ima bliske odnose sa stranim zemljama, posebno Ujedinjenim Arapskim Emiratima (UAE ima vodio arapski proces normalizacije s Izraelom), pokušavao se distancirati od ovih optužbi.”

Skriveni planovi u Anbaru

Diskusija oko izraelskog plana za raseljavanje stanovništva iz Pojasa Gaze poklopila se s nenajavljenom posjetom britanskog ambasadora u Iraku Stephena Charlesa Hitchena guvernoratu Anbar. Hitchen je bio na čelu iranskog političkog tima britanskog ministarstva vanjskih poslova na početku arapskih ustanaka i brzo se popeo u činove kako bi usmjerio napore nacionalne sigurnosti u cijeloj regiji.

Vrijedi napomenuti da su Hitchenovi sastanci bili ograničeni na dva zvaničnika Taqadum Partije, s kojima se sastao odvojeno, naime guverner Anbar Ali Farhan al-Dulaimi i gradonačelnik Ramadija Omar Dabbous. Ovi pojedinci imaju značajnu vlast nad administrativnim jedinicama i zemljištem u guberniji Anbar.

Izvor u lokalnoj administraciji obavještava The Cradle da je britanski ambasador razgovarao o izgradnji jeftinih stambenih kompleksa koje će financirati Britanija u pustinjskim područjima zapadno od guvernerata. Spomenuo je i projekte desalinacije vode, iako tačna priroda i svrha ovih inicijativa ostaju neotkriveni.

Izvor kaže za  The Cradle da su postojale stroge instrukcije da posjeta britanskog ambasadora ostane povjerljiva i da se vijesti o tome ne objavljuju na web stranici guvernera.

Novinar sa sjedištem u Anbaru objašnjava da često dolazi do zamračenja medija na posjete američkih i britanskih ambasadora pokrajini, rekavši da “o tim posjetama saznajemo tek nekoliko dana ili sedmica kasnije, slučajno”.

Uprkos pokušajima da potvrde ovu informaciju od strane zvaničnika lokalne administracije, neki su odbili da komentarišu, a drugi su tvrdili da nemaju saznanja o poseti. Međutim, dobijena je fotografija na kojoj se vidi kako se britanski ambasador sastaje sa gradonačelnikom Ramadija unutar zgrade opštine.

Irački politički izvor govori za The Cradle o sve većoj učestalosti američkih i britanskih posjeta, kako javnih tako i tajnih, guvernatu, strahujući da bi se Anbarom moglo manipulirati kako bi služio Washingtonovim agendama.

Ali politički analitičar dr. Muhammad al-Anbari izražava iznenađenje posjetom predstavnika velike sile lokalnom gradonačelniku čije su odgovornosti obično ograničene na upravljanje urbanim sredinama i kanalizaciju. On kaže za The Cradle : “Ove sumnjive posjete su se dogodile tek nakon što je jedna strana preuzela kontrolu nad guvernatom Anbar i njenim vladinim odjelima.”

‘Autonomni Anbar’

U decembru 2022., predsjednik Halbousi je nagovijestio mogućnost da sunitski blokovi napuste politički proces i predložio formiranje nezavisne regije u Anbaru. Halbousi ima značajan politički utjecaj u pokrajini, koja nije samo najveća u Iraku u smislu geografskog područja, već se proteže i kroz pustinjsku regiju koja se proteže od sirijske granice preko jordanske granice do saudijske granice, predstavljajući zapadni dio zemlje.

Politički izvor u pokrajini, koji je zatražio da ostane anoniman, potvrđuje da Halbousi održava opsežne sastanke sa arapskim plemenskim šeicima u gubernatu kako bi stvorio takozvani autonomni Anbar.

Neki irački politički izvori vide ove akcije kao podršku Washingtonovom projektu Deal of the Century, koji ima za cilj preseljenje Palestinaca – pri čemu su UAE i Britanija identificirani kao glavne pristalice. Zabilježili su opsežne sastanke između predstavnika Halbousija i Emirata u Abu Dabiju i Bagdadu posljednjih mjeseci.

Trumpov dogovor stoljeća također je prekinuo deceniju američke politike priznavanjem Jerusalema kao nepodijeljene prijestolnice Izraela, što će garantovano uznemiriti Arape i muslimane posvuda.

Ovaj plan uključuje raseljavanje Palestinaca, posebno onih iz Gaze, i stvaranje male države za njih u pustinji arapske zemlje, kako je objavljeno u raznim novinskim člancima, uključujući i onaj sa web stranice Ultra Iraq u maju 2019., pod naslovom ” Anbar je deo dogovora veka.”

Ambicija zapada da preoblikuje Zapadnu Aziju

Generalni sekretar pokreta Asaib Ahl al-Haq Qais al-Khazali upozorio je, u izjavi, da „Izrael ima za cilj okupirati Irak kako bi implementirao biblijsko proročanstvo (od Eufrata do Nila je vaša zemlja, o sinovi Izraela), ” pozivajući svoje pristalice da se pripreme za “veliku predstojeću bitku ako zemlja i njene svetinje budu izložene bilo kojoj novoj opasnosti”.

U razgovoru za The Cradle , irački istraživač Adnan Abu Zaid sa sjedištem u Londonu kaže da postoji plan koji podržavaju SAD i Evropa za raseljavanje stanovnika Gaze i njihovo preseljenje u Irak. Ali vjeruje da “niko neće moći provesti ovaj plan, barem u sadašnjoj fazi”.

Iako plan preseljenja Palestinaca u Anbar možda neće biti odmah ostvariv, on ostaje dio širih napora SAD-a da preoblikuju regiju zapadne Azije, što može dovesti do stvaranja malih sektaških mini-država kojima možda nedostaje politička ili ekonomska neovisnost od uticaj SAD i njenog saveznika Izraela.

Za one koji su skeptični u pogledu plana za raseljavanje više od dva miliona ljudi iz jedne zemlje u drugu, vrijedno je uzeti u obzir tekuće trendove raseljavanja u širem regionu zapadne Azije – najvećim dijelom uzrokovanim zapadnim ratovima – koji je doveo do toga da su milioni iseljeni iz Afganistan, Irak, Sirija, Libija i Jemen od američke okupacije Afganistana.

new.thecradle.co