Kako nastaju mikroorganizmi? Po teoriji Antoana Bešama, protiti (somatide, mikrozime) se, u zavisnosti koliko je organizam toksikovan zbog kiselosti sredine, okupljaju – vezuju međusobno i počinju kao virusi, bakterije ili gljivice da po potrebi čiste okolinu, odnosno kiseli  medijum. Kako razvijaju svoje posebne forme – viruse, bakterije – one vrše sopstveni metabolizam i počinju tako da stvaraju i produkte metabolizma – kiseline, koje su štetne za okolinu i lokalne tjelesne tečnosti. Ovi toksični otpadni produkti uzrok su zapaljenja  i podržavaju dalji rast ovih mikroorganizama, odnosno njihovo razmnožavanje, stvarajući za njih pogodnu sredinu. Tako, po ovoj teoriji, nije mikroorganizam to što nas čini bolesnim već produkti njegovog metabolizma. Na određenom stadijumu njihov razvoj je potpuno patogen (izaziva bolest) i parazitski. Tako su mikrorganizmi posledica, a ne uzrok bolesti !

Današnja medicina se zasniva na mišljenju Luja Pastera da mikroorganizmi ulaze spolja u organizam. Tako se danas u svim medicinskim udžbenicima kaže da najveći broj bolesti u ljudskom organizmu (kao i kod životinja i biljaka) nastaje djelovanjem mikroorganizama (virusa, bakterija, gljivica) koje iz spoljašnje sredine ulaze  u tkivo i zaraze ga. To izazove reakciju imunog sistema i upale. Daljim razmnožavanjem mikrooganizama u tkivima mogu nastati teške degenerativne promjene. Paster je tvrdio da u zavisnosti od vrste mikroba zavisi koja će se bolest u organizmu razviti. Kasnije je Paster, navodno, promijenio mišljenje i složio se sa Bešamom ali farmakobiznis to više nije zanimalo.

Više o alternativnim razmišljanjima o mikroorganizmima možete pročitati ovdje.