Crna Gora je u dubokoj, sveopštoj krizi, koja će se samo usložnjavati. Na pragu smo totalnog ekonomskog kraha. Prijeti nam, tj. ulazimo u zonu kada će zavladati opšte siromaštvo. Zakazani izbori u ovakvim izbornim, političkim, ali i epidemiološkim uslovima, biće farsa poslije koje će se politička kriza još više produbiti.

Novi talas virusa izgleda da će biti mnogo veći, a tzv. NKT, osim što se deligimitisao i izgubio povjerenje kod građana, potpuno se pogubio u novonastaloj situaciji. Crkva ne odustaje od nauma da zaštiti svoj interes, kao ni vlast od svoga da je podvede pod svoje. Građani Crne Gore su duboko podijeljeni po svim osnovama: nacionalnom, vjerskom, partijskom, ekonomskom – što situaciju dodatno usložnava i radikalizuje.

Šta da se radi?

U državi sa odgovornom Vladom, partijama i pojedincima, odmah bi počeli opšti, zajednički pregovori i dogovori za spas države i građana, a izbori bi bili odgođeni najmanje do proljeća naredne godine.

Bila bi formirana Vlada građanskog jedinstva upravo po modelu iz Sporazuma o budućnosti, čiju trećinu bi sačinjavali predstavnici vlasti, trećinu predstavnici opozicije, a trećinu dokazani profesionalci i stručnjaci koji su nestranačke ličnosti i koji bi bili predstavnici svih građana.

Zakon o slobodi vjeroispovjesti i pravnom položaju vjerskih zajednica bi bio povučen do novog usaglašavanja, nalaženja kompromisa i opšteprihvtljivog rješenja.

Takva Vlada građanskog jedinstva bi, u stvari, bila Vlada nacionalnog spasa, koja bi garantovala opšte zajedništvo u predstojećem vremenu, koje će biti, siguran sam, nikad teže.

Odgovorni političari i pravi državnici, koji su doista patriote na djelu a ne na riječima, pod hitno bi inicirali neku ovakvu ili sličnu ideju i krenuli da je sprovode u djelo.

Savez za nacionalni spas bio bi ujedno istinski Savez za Evropu, nada i šansa da kod nas može doći do bilo kakvih kvalitetnih promjena i napretka.

Vladajućoj strukturi bi takvo rješene omogućilo miran izlaz od odgovornosti i revanšizma za sve promašaje i pohare koje su uradili za ove tri deceniji.

Vlada građanskog jedinstva po modelu iz Sporazuma za budućnost bi bila garant smanjenja tenzija i mogućih sukoba, amortizer socijalnog bunta koji nas na jesen neminovno čeka.

Znam da je ovo moje razmišljanje utopija, da postojeće političke elite nijesu spremne i voljne da rade u opštem interesu a na uštrb ličnog i partijskog, ali je utopija izgleda ostala jedina nada.