Danas je Đurđevdan, dan kada se obje hišćanske crkve sjećaju Svetoga Đorđa ili Svetog Juraja (lat. Georgius, grč. Georgios), jednog od najslavnijih hršćanskih mučenika Istočne i Zapadne crkve. Po novom kalendaru 6. maja, a po starom 23. aprila 303. godine je umoren svetac čije je poštovanje rasprostranjeno diljem Evrope.

Đurđevdan je i najveći romski praznik (romski: Ederlezi) kojim se slavi povratak proljeća. Kao tradicionalno nomadski narod, Romi su ovim praznikom obilježavali prekid zimovanja i, pokrećući svoje čerge, ponovo polazili na put.

Mnoge tradicije koje su povezane uz Đurđevdan potiču iz zajedničke paganske tradicije mnogih naroda istočnog Sredozemlja.

"Prešel je prešel pisani Vuzem, došel je došel Jura zeleni", govori jedna hrvatska narodna pjesma.

Đurđevdan se smatra za granicu između zime i ljeta, praznik vezan za zdravlje ukućana, udaju i ženidbu mladih iz kuće, plodnost stoke i dobre usjeve. Za malo koji praznik kod Srba je vezano toliko običaja i vjerovanja, pa i magijskih radnji.

Sveti Đorđe je rođen u III. vijeku u Kapadokiji (Palestina) i poticao je iz plemičke porodice, što ga je obvezalo da postane vojnik. Veoma je rano prihvatio hrišćanstvo i zbog svoje vjere došao u sukob sa komandnom strukturom u vojsci.