Grupa pljačkaša poznata pod imenom Pink Panter stekla je svoje mjesto ne samo u balkanskom folkloru, već i u istoriji kriminala, piše londonski Gardijan, koji objavljuje tekst o grupi istočnoevropskih pljačkaša koja je, u seriji drskih akcija, ukrala nakit vrijedan par stotina miliona dolara i koja je u bjekstvu.

Banda, kojoj su ime prije sedam godina nađenuli britanski listovi poslije pljačke jedne londonske juvelirnice koja je nalikovala sceni iz filma Pitera Selersa o inspektoru Kluzou, vrlo dobro zna gdje su izloženi najbolji dragulji. Pljačkali su u Dubajiu, Japanu, Švajcarskoj, Londonu, Parizu i Monte Karlu.

Interpol procjenjuje da su članovi Pink Pantera, putujuće grupice od oko 200 profesionalaca mahom sa prostora bivše Jugoslavije, izvršili više od 150 pljački i odneli nakit i satove vrijedne nepunih 250 miliona eura, prenosi BBC.

Banda je, nastavlja Gardijan, od jezgra koje su činili kriminalci sa Cetinja i okoline, prerasla u širi savez grupa ljudi koji su mahom porijeklom sa Balkana. Na nesreću Interpola i policija iz nekih dvadesetak zemalja u kojima su operisali, ova banda posjeduje određeni stil i glamur i skoro neobaveznu nonšalanciju s kojom pljačka juvelirnice samo za najbogatije.

Jednu od pljački u Sen Tropeu, podseća Gardijan, članovi bande izveli su u košuljama s cvetnim dezenom dok su se u bekstvo dali gliserom. Policiji se, međutim, nimalo ne dopada što je Pink Panter maltene dobio određeni oreol globalne, romantične legende naglašene činjenicom da su ljudi iz jednog od najsiromašnijih djelova Evrope riješili da kradu od onih koji su nemoguće bogati. Interpol se zbog pisanja medija u ovakvom stilu čak žalio, ukazujući da nije žrtva čovjek sa pištoljem, ma koliko bio živopisan i odvažan, već prodavačica u juvelirnici koja, tokom oružane pljačke, leži na podu pod prijetnjom oružja.

Policijska procjena, na koju se Gardijan poziva, jeste i da banda, vrlo vjerovatno operiše po nalogu trgovaca draguljima na crnom tržištu koji ih angažuju za konkretne poslove otimanja konkretnih dragulja. A doći do ukradenog dragog kamenja je, čini se, daleko teže nego nataći lisice članovima bande, piše Gardijan.

List navodi da je u posljednje vrijeme u ruke policije palo nekoliko, vjeruje se, važnih članova bande.

U Bernu je, početkom ove godine, održan i sastanak stotinjak policajaca iz davdesetak zemalja koji su tri dana razgovarali o Pink Panterima, jer im je svima zadatak da ih strpaju iza rešetaka.

Gardijan prenosi i dio razgovora koji je na Cetinju, sa jednim članom bande, vodio novinar američkog lista Njujorker. Intervjuisani kaže da je geslo bande "diskrecija", da imaju ljude koji ih snabdijevaju opremom za eliminiaciju alamrnih sistema, da ih krijumčari gliserima prebacuju preko Jadrana i da im je, u jednom trenutku, zaštitu pružao i srpski DB.