Riječ je o “Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruxelles”, drami iz 1975. Ovo je prvi put da je djelo koje je režirala žena dospjelo među deset najboljih i našlo se na vrhu ankete Britanskog filmskog instituta Sight and Sound.

Anketa, koja se sprovodi svakih deset godina ranije je kritikovana zbog nedostatka raznolikosti. Prvo mjesto je 40 godina držao “Građanin Kejn”, film Orsona Velsa iz 1941. čija priča prati život i karijeru Čarlsa Fostera Kejna. Godine 2012. prestigao ga je “Vertigo” Alfreda Hičkoka, koji se sada nalazi na drugom mjestu, a “Građanin Kejn” na trećem.

Na listi slijede japanska drama “Tokyo Story” Yasujirōa Ozua na četvrtom mjestu i romantična drama “In the Mood for Love” na petom.

“Jeanne Dielman” je priča o belgijskoj udovici koja se okreće prostituciji kako bi preživela. Ona je samohrana majka koja kuva, hrani sina, pere suđe, sprema krevet, čisti kupatilo i obavlja ostale kućne poslove, a dok je on u školi, prima svoje klijente. Na kraju ubija jednog od svojih klijenata.

Film se često smatrao jednim od najboljih feminističkih filmova, a “The New York Times” je “Jeanne Dielman” nazvao “remek-delom i revolucionarnim komadom feminističkog filma”.

Redateljka Šanta Akerman često smješta radnje filmova u kuhinje, koje pružaju intimne prostore za povezivanje i razgovor i služe kao pozadina dramama svakodnevnog života. Kuhinje, uz ostale kućane prostore, funkcionišu kao samoograničavajući zatvori unutar patrijarhalnih uslova.