Jedan istrazivacki tim na Univerzitetu drzave Ohajo izveo je eksperiment u kome je kroz providni sloj na povrsini poluprovodnickog cipa ukrstio nekoliko snopova laserskih zraka. Zahvaljujuci interferenciji, zraci su se negdje udvostrucavali, a negde potirali, formirajuci povrsinu slicnu kartonskoj kutiji za jaja – sa brdima i dolinama. Naucnici su zatim uspjeli da iznad jedne od dolina precizno nadnesu oblacic atoma elementa rubidijuma

Jedan istrazivacki tim na Univerzitetu drzave Ohajo izveo je eksperiment u kome je kroz providni sloj na povrsini poluprovodnickog cipa ukrstio nekoliko snopova laserskih zraka. Zahvaljujuci interferenciji, zraci su se negdje udvostrucavali, a negde potirali, formirajuci povrsinu slicnu kartonskoj kutiji za jaja – sa brdima i dolinama. Naucnici su zatim uspjeli da iznad jedne od dolina precizno nadnesu oblacic atoma elementa rubidijuma.

Ovaj eksperiment predstavlja mogucu osnovu za proizvodnju kvantnog cipa, zvanog “kju-cip,” a samim tim i kvantnog kompjutera. Istrazivaci se nadaju da ce jednoga dana moci da u pomenute doline spuste i fiksiraju po samo jedan atom, dok bi laserski zrak mogao da mijenja ili cita njegovo kvantno stanje. Kompjuter sa svega 10 hiljada kju-cipova mogao bi da bude nepojmljivo brzi od danasnjih, koji sadrze milijarde tranzistora, naravno mnogo krupnijih od atoma.

Ali, tajna nije samo u razlici u velicini izmedju tranzistora i jednog jedinog atoma, vec u paradoksalnoj osobini “kju-cipa” da istovremeno sadrzi i nulu i jedinicu – prosto idealno za superbrzo obavljanje matematickih operacija.