Piše: Omer Šarkić

Već duže od godinu traje najtransparetniji genocid i etničko čišćenje u ljudskoj istoriji. Gledamo ga uživo, uprkos pokušajima mejnstrim medija da ga sakriju, umanje ili čak opravdaju. Onaj nad Jevrejima u II svjetskom ratu je bio vješto skrivan, a mogao se skrivati jer tada nije bilo sadašnjih sredstava komunikacije – mobilnih telefona prije svega – koji su ujedno i kamere, i zato je genocid koji traje moguće veći poraz čovječanstva od onog nad Jevrejima, potpuni krah i demistifikacija tzv. „zapadnih vrijednosti“.

Za nešto duže od godinu dana svjedočili smo ubijanju najvećeg broja novinara u nekom sukobu, njih 175, od strane samo jedne strane – izraelske okupacione vojske – bez reakcije tzv. međunarodne javnosti i zajednice, političkim i vojnim napadima na predstavnike, predstavništva i agencije UN u okupiranoj i potpuno razorenoj Gazi, zabranama stranim novinarima da uopšte uđu u nju (izvještaje iz Gaze nam prenose uglavnom domicilni novinari); bombardovanju i razaranju kakva nijesu zabilježena od II svjetskog rata na tako maloj i toliko gusto naseljenoj teritoriji, ubistvu više od 42.000 ljudi – uglavnom civila – od kojih skoro polovine žena i djece – na teritoriji manjoj od površine Zagreba; bombardovanje i sravnjavanje sa zemljom bolnica, škola, izbjegličkih naselja i šatora – uz iscrpljivanje glađu i žeđu, stalna preseljenja skoro cijelokupnog stanovništa…

Od početka tog sukoba, SAD svojim vetom sprječava sve rezolucije SB

UN koje pozivaju na prestanak genocida, zajedno sa svojim genocidnim čedom javno prijete generalnom sekretaru UN Guterešu, Međunarodnom sudu pravde…

Kompletan Zapad na čelu sa „carstvom demokratije“ – SAD, daje punu i neograničenu vojnu, političku i propagandnu pomoć okupatoru. Mejnstrim mediji koji su svi pod njihovom kontrolom bezuspješno pokušavaju sakriti najtransparentniji i jedan od najjezivijih genocida u ljudskoj istoriji: lažnim izvještavanjem, prećutkivanjem, mijenjanjem pojmova, gebelsovskom propagandom u korist onih koji sprovode genocid i njihovih mentora – SAD i kolektivnog Zapada. U njihovim izvještajima okupatorska vojska koja ima silu i vojnu tehniku proporcionalno veću nego što je imala nacistička Njemačka za vrijeme II svjetskog rata u odnosu nad tada gerilskim pokretima otpora naziva se odbrambenom, a pokreti otpora terorističkim, militantnim, islamističkim.

Gaza je – što sam već negdje napisao, replika Varšavskog geta. Mjesto gdje su zatočenici „jedan na vrh drugog“, opasani zidinama, vojskom, nadzornim kamerama i dronovima (čega u Varšavskom getu nije bilo), u kojem se ne može ući niti izaći bez „ausvajsa“ i strogih kontrola, gdje su se dozirano i prije tekućeg genocida, doturala hrana, ljekovi, električna energija, a gdje je okupator mogao ući kada hoće, uhapsiti ili ubiti koga hoće. Zamislite da neko nazove oružanu pobunu u Vrašavskom getu jevrejskim terorizmom, a Njemačku odmazdu nad njima pravom Njemačke da se brani – kako nam kolektivni Zapad na čelu sa SAD predstavlja Palestince i njihov očajnički, samoubilački pokušaj da prekinu svoju decenijsku patnju u logoru zvanom Gaza!?

Kolektivni Zapad na čelu sa SAD, osim što politički i propagandno stoji iza genocida nad Palestincima, šalje maksimalnu vojnu pomoć nesrazmjerno naoružanom okupatoru, dajući mu tako konkretna sredstva da svoj genocidni naum i etničko čišćenjeu u potpunosti ostvari. Ciklon B koji je koristila nacistička Njemačka za istrebljenje Jevreja, Zapad je zamjenimo raketama, avionima, streljivom i bombama takve razorne moći kakve nijesu postojale u vrijeme II svjetskog rata.

Iako se retorički kune u slobodu prava na javno iznošenje stava i slobodu okupljanja, kolektivni Zapad na čelu sa SAD ne dozvoljava da se ijedan glas, kamoli krik, protiv genocida koji nam se dešava pred očima probije u njihovim medijima. Zabranjuju proteste koje se tome suprostavljaju (sloboda okupljana!), hapse mirne protestante, prijete im zatvorom, deportacijom, zabranjuju ulazak u zemlju, čak i onim koje su koliko do juče promovisali u idole „slobodnog svijeta i borbe za njegovu svijetlu budućnost“,  kao što je na primjer Greta Tumberg, koja je preko noći izopštena iz javnog diskursa: sada se ona hapsi, zabranjuje joj se ulazak u neke „civilizovane, zapadne zemlje“ jer je digla glas protiv genocida koji oni podržavaju i iza kojeg stoje. Palestinskim piscima otkazuju učešće na književnim večerima na koje su ranije pozvani – samo zato što su Palestinci, iako  su okupirani i pred istrebljenjem. Varufakisu zabranjuju da uđe u zemlju koja je počinila genocid nad Jevrejima, jer se protivi genocidu nad Palestincima koji ista ta Njemačka vojno, politički i propagandno podržava. Valjda se tako pravda za svoj genocid, podržavajući drugi, a u stvari je saučesnik i ovom drugom.

Sve zaglušujuće  propagirane „zapadne vrijednosti“ potuno su se ogolile njihovom bezrezervnom podrškom genocidu, nepojmljivim zločinima i etničkom čišćenju, pokazavši da je genocid koga tako jednoglasno podržavaju u stvari najveća „zapadna vrijednost“ oko koje nema nesuglasja.

Tu podršku prati ništa manji totalitarizam, manifestovan kroz medijski mrak, propagandu i jednoumlje, za koje je stalno optuživan isključivo Istok, a koji se ogleda i u navedenoj zabrani bilo kakvog protesta ili izražavanja drugačijeg stava, te pokušaju totalne informativne blokade. Taj orvelovski toralitarizam se pojačava spoznajom da agenture Zapada koje djeluju pod firmom NVO, a koje nam stalno trube o ljudskim pravima, slobodi i međunarodnom pravu, nikad glasnije nijesu bile šutljivije nego sada, dok se svi oni principi koje su nam lažno propagarili pred očima svih nas tako flagrantno ruše i krše.

Isto važi i za one koje su mejnstrim mediji promovisali u ugledne javne ličnosti, kolumniste, analitačare. Totalna šutnja na slike koje svakodnevno gledamo, pune užasa, patnje, stradanja – žena i djece najviše – je očigledan dokaz da su sve ono što su nam tobože propagirali i za što su se kao zalagali – plaćenička laž. Podrška ili neoglašavanje političkih partija u državama na Balkanu, te izbjegavanje donošenje Rezolucije o Palestini u crnogorskom pralamentu, uprkos u rekordnom vremenu sakupljenom potrebnom broju potpisa građana za donošenje iste, jasno su pokazali da su ove države u stvari kolonije Zapada čije su političke „elite“ kolonijalni namjesnici i poslušnici svojih kolonijalnih gospodara. Poseban paradoks je, da je čak i Kosovo, čije stanovništvo je uglavnom islamske vjeroispovjesti – stoga ima i veći pijetet prema žrtvama izraelskih masakara i genocida, dalo podršku Izraelu, okupaciji i genocidu koji sprovodi nad Palestincima, što jasno pokazaju da je Kosovo u stvari klasičan američko-zapadni protektorat, a ne nezavisna država.

Poslije slučaja inkvizitorskog progona i zatvaranja Asanža zbog novinarskog posla koji je profesionalno obavljao, uglavnom šutnje mu „kolega“ iz mejnstrim medija, NVO sektora, kao i „uglednih javnih ličnosti“ – šutnje koja znači podršku takvom progonu, te zatim šutnje koja znači podršku genocidu nad Palestincima, građani ne samo ovog područja već većeg dijela svijeta sada drugačije gledaju i na sukob u Ukrajini, pitaju se da li je i tu sve propaganda i laž, sve više uviđajući da je to u stvari sukob SAD i kolektivnog Zapada sa Rusijom, preko jadne i ubijene Ukrajine. Milijarde dolara i eura uložene u mejnstrim medije i NVO za širenje propagande i lažnih zapadnih narativa o demokratije, slobodi, slobodi štampe, slobodi javnog okupljanja, međunarodnom pravu… pukle su kao mjehur od sapunice, a građani sve više pokušavaju da dođu do informacija u medijima koji šire „maligni uticaj iz osovine zla“ – i koji se zabranjuju, jer su shvatili da su „ugledni zapadni mediji i agencije“ u stvari najveći dezinformatori. Patnja Palestinaca i genocid nad njima, koliko god bili surovi – to jeste zahvaljujući baš tome, najveće su otrežnjenje za ljude širom svijeta, pokazatelj da su „zapadne vrijednosti“ u stvari podrška genocidu, a sloboda informisanja u stvari najgori totalitarizam kroz propagandističko izvještavanje medija koji su pod njihovom totalnom  kontrolom.

Palestinsko pitanje i sistemski genocid nad njima koji je poslednju godinu kulmunirao imaće dalekosežne posljedice po SAD, Zapad i tu njihovu propagandu. Poslije svega, malo ko više vjeruje u njihove floskule o demokratiji, slobodi, slobodnom svijetu. Izbjeglice-migranti i manjine po zapadnoj u Evropi i SAD su se još jednom uvjerile u nepravdu, kolonijalizam i duple standarde Zapada, zbog kojih su postale to što jesu, te će se još više radikalizovati, a sa sve većom simpatijom gledati na „osovinu zla“(Rusiju, Iran, Kinu) koje se od početka protivile navedenom genocidu, koji je, sad to jasno vidimo, zapadna vrijednost. Ti građani, sada sve više vide BRIKS i Rusiju kao borce protiv američko-zapadnog hegemonizma i totalitarizma, ulazeći u drugu krajnost, potpuno i nekritički ih podržavajući.  Čak i muslimani sa ovih područja – tradicionalno okrenuti protiv Rusije, počinju na nju gedati kao na zemlju koja se bori protiv svjetske nepravde i zla koji čini Zapad na čelu sa SAD protiv ostalog dijela svijeta, islamskog i Palestinaca posebno.

Niko nije razgolitio licemjernost SAD i Zapada kao Palestinci, njihova patnja i borba za slobodu, tako da će u nekoj budućoj istoriji njihova neravnopravna borba – bez obzira na ishod, biti slavljena kao svjetska prekretnica i otrežnjenje od zabluda koje su  nam, što vještom propagandom, što svojim agenturama, što pritiscima i silom, bile nametnute od strane „Carstva demokratije“ i kolektivnog Zapada kao opsjena  vrhunskih sloboda, demokratiji i vrijednosti „slobodnog svijeta“.