Javlja: Omer Šarkić

Na pauzu, uobičajeno, izađem da popijem espreso. Kada je sunčan dan, najčešće u nekom od kafića ispod južne tribine stadiona “Budućnosti”. Današnja pauza mi nije prijala iz dva razloga.

Prvi, jer je pola sata odjekivala jeka sirena zaglavljenog “pauka” i automobila iza njega. Nijesu mogli proći od (nepropisno) parkiranih kola.

Drugi razlog je taj što uopšte ne mogu da shvatim kako nam sugrađani/ke svuda i na svakom mjestu, bez ikakvih obzira i straha od saobraćajne policije – koje praktično nemamo, parkiraju automobile.

Eh, što rade ovi biciklisti i njihove biciklističke staze!