Poeta od nacionalnog značaja

Izležavaše se na podlovćenskoj livadi

I čitaše svoje žitije, pisano za nagradu Njegoševu

Kad jedna muva, vonjajuć na svježu balegu

Sleće tačno na sredinu stranice

Na rečenicu koja je vazda bila podesna za lozinku

I na riječ koja je ključna za razumijevanje poente

 

Mulja muva tananim nožicama

Mulja zujeći između dva slova C

Mulja vrijeđajući poetu

Njegov nacionalni značaj

Njegovo pravo na nagradu

Njegov muvlji ego

 

Mahnu poeta rukom da je makne

Muva odleće, pa se vrnu na istu riječ

Između istih slova

Na međi istih stihova

Na ćošak iste pjesme od nacionalnog značaja

Po kojoj je muljala nožicama od pamtivijeka

 

Poeta od nacionalnog značaja (brzouman samo tako)

Sklopi žitije brže nego se i zamisliti može

U nadi da će muvu balegoguzu smožditi u tren

 

Vična napadima raznolikim, muva izmače vješto

Al’ se od silnog treska žitije osu

I riječi se u bezdan kotrljati stadoše

 

Poeta od nacionalnog značaja

Potrča za njima

Skoči, rukama zamaha da ih pokupi

Al’ slova izmiču

A poneko ga, poput kotrljajućeg(h) R, ugrize u letu

 

Zar sopstvenom tvorcu tako, vapi poeta

Zar tako sa rukom što ve rodi, plače

Zar tako sa mnom, kao s kurvom

Paščadi nijedna, kuka poeta proklinjuć nebesa

Kuka dok se muva smije

I to grohotom (što je sasvim neobično)

Koji se čuje do Grblja i diljem primorja ravnog