Piše: Darko Stijepović

Vizuelno unakaženje prostora u Žabljaku je opštepoznato: Zgrada-nakaza Kiklop je postao sinonim vizuelnog unakaženja i urbanističkog gliba cijele Crne Gore, prepuni kontejneri na šetalištu do Crnog jezera su postali simboli ekološke prijestonice, raznovrsnost smeća svud naokolo je prepoznatljivost ovog kvazi turističkog centra a prljavština, otpad i devastacija NP Durmitor pravo stanje duha u državnim institucijama koje štite prostor i prirodu Crne Gore.

Ljeto 2012 u Žabljaku je obilježio nepodnošljivi smrad iz kontejnera za smeće. Zgradurina Kiklopa već deceniju truli uz  nepodnošljivi vonj raspadanja a vrh vrhova je smrad iz hotela Soa koji je dobio nagradu Nacionalne turističke organizacije Crne Gore za 2012 godine kao najbolji hotel u planini. Smrad ponosnog nacionalnog pobjednika je neopisiv. Jeziv. Štipa za oči. Hotel Soa je dobio sve dozvole od Ministarstva zaštite životne sredine i uređenja prostora. Hotel ima i upotrebnu dozvolu. Ali hotel od nekoliko hiljada kvadrata korisne površine nije priključen na gradsku kanalizaciju već izlijeva fekalije i industrijsku otpadnu vodu pravo u vodeni tok koji teče od Crnog jezera do ravnog Žabljaka. I otkop zemlje za temelje tog hotela, u svoje vrijeme, nije odvezen na deponiju već je sručen u korito Jezerske rijeke na pedeset metara od budućeg hotela.

Jezivi smrad je postao prepoznatljivost turističke ponude Žabljaka. Čudno je da to ne smeta ni vlasnicima smrdljivih objekata, ni stanovništvu a ni gradskim ocima. Rezultat rada hotela Soa koji je podignut na kanalizacionoj rupi a zatim opoganjenu vodu izručuje u prirodu i Nacionalni park Durmitor je destrukcija najveće kolonije žaba u NP Durmitor, upravo u Jezerskoj rijeci. Ko još voli kreket žaba po noći u Žabljaku? Pogušene su fekalnom i otpadnom vodom Soe.

Devastacija smradom i otrovom kompletne životne sredine oko Soe počinjena je upravo na istom onom mjestu đe su crnogorski parlamentarci na otvorenom zasjedali i donijeli Deklaraciju o ekološkoj državi 1991 godine. Sarkastičan salto eko mortale i za eko državu i za eko parlamentarce koji su usvojili Deklaraciju o eko državi.

Ova smradna tačka neće unaprijediti turističku ponudu Žabljaka. Turisti će se neće ponovo vraćati jer ih ne privlači ovakva „divota“. Hotel Soa je već dobio ime od milja – hotel Tvor ili hotel Bazd. Mi se sa ovim nazivima još ne slažemo! Ali … ko u stvari smrdi (više)? Da li hotel Soa smrdi ili smrdi Ministarstvo zaštite životne sredine koje je dalo dozvolu za rad smradnom objektu? Da li više smrde Skupština opštine Žabljak i Predsjednik? Kakvi već smrdljivci stanuju u Nacionalnoj turističkoj organizaciji kad im dadoše svoje najviše priznanje. Jeste, hotel Soa smrdi ali zaista pravi smrad je iz Ministarrstva zaštite životne sredine, Opštine Žabljak i Nacionalne turističke organizacije jer oni su pravi tvorci ovoga smrada. Jer taj smrad, iz nekad najljepše rječne vizure je problem svijesti, savjesti i duše, i on se ne može sanirati, dok je gadluk iz Soe moguće tehnološki riješiti kada u odgovorne državne organe dođu normalni, civilizovani ljudi. Riba smrdi od glave.

Darko Stijepović 29.8.2012

Centar za razvoj Durmitora