Povodom 5 jun, Svjetskog dana zaštite životne sredine, NVO Green Home poziva nadležne na humani pristup životnoj sredini, veću političku angažovanost i aktivnosti na pitanjima njene zaštite, kao i dosljedno poštovanje standarda EU u politici zaštite životne sredine, kako bi princip balasiranog i održivog razvoja u Crnoj Gori zaista i zaživio u praksi.

Green Home podsjeća da Crna Gora, po bogastvu vrsta flore i faune i raznovrsnosti ekosistema, spada medju vodeće zemlje Evrope i da je, shodno tome, i proglašena od strane grupe Međunarodna konzervacija za  jednu od četiri biodiverzitetetske ključne tačke (Hot spot) u Evropi i Centralnoj Aziji.

Green Home ocjenuuje da zabrinjava naš odnos prema ovim vrijednostima.

– Prema dosadašnjim rezultatima, ostvarenim kroz Program praćenja stanja biološkog diverziteta u Crnoj Gori, zaključeno je da su negativne posljedice najizraženije na vodenim ekosistemima i šumama. Najveće prijetnje predstavljaju povećanje urbanizacije u uskom pojasu obale, duž centralne nizije i sistema prirodnih jezera, porast nelegalne i nekontrolisane gradnje i razvoja u zaštićenim oblastima i oko njih, duž priobalja i oko planinskih odmarališta, zatim zagađenje slatkovodnih i morskih ekosistema otpadnim vodama i čvrstim otpadom, nelegalna sječa šume, vađenje rječnog šljunka i nelegalni ribolov, kao i druge nezakonite upotrebe prirodnih resursa, navodi Green Home.

Ova nevladina organizacija upozorava da neki projekti ne samo da nijesu kompatibilni sa održivom upotrebom prirodnih resursa i primjenom evropskih standarda, nego da ugrožavaju integritet najvažnijih centara biodiverziteta. U ovome, po njihovom mišljenju, prednjače objekti tzv. krupne saobraćajne, energetske i hidrotehničke infrastrukture, koji će uveliko promijeniti fizionomiju prirode, i posebno stabilnost i funkcionisanje mreže biocentara i biokoridora.

– Osnovne uzroke vezan za prijetnje biološkom diverzitetu treba tražiti u niskom političkom prioritetu koji zaštita životne sredine i očuvanje biodiverziteta ima u Crnoj Gori.  Iako se iste formalno ističu kao priorieti u brojnim zvaničnim dokumentima, primjena u praksi je na vrlo nezadovoljavajućem nivou. Zakonodavstvo i važeće zakonske procedure često prati i njihova neadekvatna i nedovoljna primjena, što se najbolje ilustruje na primjerima  Strateške procjene uticaja i Procjene uticaja na životnu sredinu. Njihovo sprovođenje predstavlja značajan izazov za organe i institucije centralne i lokalne vlasti odgovorne za njihovu primjenu, posebno za slučajeve kada se planiraju veliki zahvati i krupna infrastruktura i turistički ili stambeni objekti koji mogu ugroziti prirodna staništa. Nedosljednost u primjeni ova dva mehanizma zaštite životne sredine ima za posljedicu povećanje gubljenja prirodnih staništa i vrsta, navodi Green Home.