Slovenačka naučnica Zalika Klemenc-Ketiš, koja je proučavala 50-ak pacijenata kojima je srce prestalo da kuca i vraćeni su u život reanimacijom, kaže da se njihovo iskustvo može objasniti povišenim nivoom ugljen-dioksida u krvi.

Rezultate istraživanja Zalike Klemenc-Ketiš, objavljene u američkoj online publikaciji Critical Care, dijelu Biomed Central indeksa, prenio je Glas Amerike (VoA).

Iskustvo blisko smrti česta je tema u filmovima i beletristici. Ali, mnogi ljudi i u stvarnosti tvrde da su nešto slično doživjeli, opisujući to iskustvo kao trenutak izbora između života i smrti.

Zalika Klemenc-Ketiš sa mariborskog Univerziteta jedna je od naučnika koji istražuju fiziologiju ljudskog organizma kako bi objasnili takve doživljaje.

U tu je svrhu istraživala grupu pacijenata koji su nakon zastoja srca u život vraćeni reanimacijom, a jedan od njih je opisao da je u tom trenutku vidio crtu dok je lebdio u vazduhu.

"Znao je da se neće vratiti u život ako pređe crtu. Odlučio je da je ne pređe i vratio se", kaže slovenačka naučnica.

Drugi je pacijent opisao kako je lebdio iznad svog tijela dok su ga doktori reanimirali. Duhovno objašnjenje ove pojave slijedi tačno ono što pacijenti opisuju: osoba je krenula putem zagrobnog života, ali se, umjesto toga, odlučila vratiti, navodi se u rezultatima istraživanja.

Od 52 pacijenta koje su ekipe hitne pomoći reanimacijom vratile u život, njih 11 je opisalo iskustvo blisko smrti, što se podudara sa ranijim statistikama, po kojima između 11 i 23 posto onih koji prežive srčani udar svjedoče o takvim doživljajima, kaže slovenačka naučnica.

Istraživanjem je otkriven samo jedan faktor koji te pacijente razlikuje od onih koji nijesu iskusili taj fenomen – povišen nivo ugljed-dioksida u krvi kratko nakon srčanog udara zbog zastoja krvotoka i disanja.

Klemenc-Ketiš smatra da nalaz nije bio neočekivan, jer je poznato da ljudi na višim nadmorskim visinama, zbog povećanog nivoa ugljen-dioksida u krvi, mogu doživjeti neke oblike halucinacija, slične iskustvu bliskom smrti.

Ostali demografski, farmakološki i drugi faktori koji su praćeni, izgleda da nijesu imali nikakvog uticaja na tu vrstu iskustva, a nije bilo bitno ni koliko je pojedini pacijent zaista bio blizu smrti.

Rezultati istraživanja pokazuju da bi nivo ugljen-dioksida mogao biti ključni faktor koji izaziva iskustvo blisko smrti, zaključuje Klemenc-Ketiš, dodajući da to sigurno nije jedini uzrok, niti je potpuno objašnjenje.