Oni su, vele stručnjaci, acelularni, što znači da nijesu dostigli nivo ćelijske građe, niti se mogu razmnožavati van ćelije domaćina

Piše: Vladimir

Bake su djecu plašile duhovima, jer za viruse nijesu marile. Kako da plašiš nekoga nečim što je toliko malo da se ne vidi. Čak ni noću.

Sada nas svi, od novinara do Svjetske zdravstvene organizacije, plaše novim virusom tipa A, imenom H1N1.

Pa šta su ti virusi, majka mu stara. Hajde da obnovimo gradivo. Idemo prvo do Wikipedie, slobodne enciklomedije. Tamo piše da su virusi izgrađeni od samo dvije komponente, od kojih jedna predstavlja nukleinska kiselina DNK ili RNK, a drugu omotač proteinske prirode. Piše, takođe, da virusi posjeduju genetički, nasljedni materijal, ali da se o tamo njima obično ne govori kao o živim organizmima.

Zašto?

Zato što virusi nijesu sposobni da rastu, da sintetišu svoje proteine niti da obavljaju metaboličke procese.

Oni su, vele stručnjaci, acelularni, što znači da nijesu dostigli nivo ćelijske građe, niti se mogu razmnožavati van ćelije domaćina. Kad nas ili bilo koga drugog napusti virus, one ne pokazuje osobine živog bića.

E, sada, dolazi važna informacija. Zrela virusna čestica sposobna da inficira ćeliju domaćina naziva se virion, a ne virus. On to postaje tek ulaskom u ćeliju nekog od nas. I šta tu radi mali hajvančić, što bi rekao Mujo iz nekog od bajatih viceva? Pa, preuzima kontrolu nad molekularnim aparatom domaćina i koristi ga za sopstveno razmnožavanje. On se, slobodnije rečeno, seksa u ćelijama domaćina i tako ih odvraća od redovnog posla – stvaranja materija koje su joj potrebne za normalan rad. To u domaćinu dovodi do patološkog stanja (pojava bolesti), pa se virusi, s pravom, smatraju parazitima.

Ona nukleinska kisjelina u virusu je pravi zlikovac. Ona ima sposobnost da se mijenja (mutira) i tako omogućava virusima da se prilagođavaju promejnama u spoljašnoj sredini.

Postoje, vele stručnjaci, i virusi koji napadaju i inficiraju bakterije i u njima parazitiraju. Svašta?! Takvi gadovi se nazivaju bakteriofagi.

Ima još virusa, dakako. Tako se zovu i oni specijalni programi čiji je cilj da se neopaženo uvuku u vaš računar, zaraze što više programa, po mogućnosti se proširiti i na ostale računare i napraviti što veću štetu domaćinu.

A znaju biti tako slatki, ti virusi.