Stari Feničani su možda pomalo zaboravljeni, ali nisu nestali. Rimljani su pre mnogo vekova uništili najveći feničanski grad Kartaginu, međutim, nove genetičke studije ukazuju da jedan od 17 ljudi koji žive oko Sredozemnog mora verovatno vodi poreklo od tih starih moreplovaca.

Fenićani su dobili ime po ljubičastoj boji visokog kvaliteta, kojom su bojili tkanine i tajnu proizvodnje sebično čuvali. Boja se dobijala iz školjki, a cena haljina je bila toliko visoka da su ih mogli kupiti samo najbogatiji. Grci su ih nazvali Phoiniki ili ljubičasti.

Oni sebe nisu zvali Feničanima, već Sidoncima, po Sidonu, jednom od njihova dva najvažnija grada, koji je ležao severno od Tira, u današnjem Libanu.

Ostavili su čovečanstvu u nasleđe i prvi alfabet mada im neki to osporavaju ali su pre svega bili drevni moreplovci i trgovci, koji su širili svoju kulturu po zemljama regiona.

Osnovali su kolonije u svakom delu Sredozemnog mora. I Kadiz u Španiji i Marsej u Francuskoj i većina gradova na Sardiniji i Korzici, i Kartagena na severnoj obali Afrike, sve su to bile feničanske naseobine mnogo pre nego što su pripadale Grcima i Rimljanima.

No, izgleda da je njihovo postojanje, posle serije poraza od rimske vojske, izbeledelo u istoriji.

Istraživači, koje je predvodio Kris Tajler-Smit sa jednog engleskog instituta utvrdili su "feničanski genetski kod" samo na osnovu muškog Y hromozoma.

Oni su najpre istraživali one delove "Biblije" i grčkih i rimskih istoričara u kojima su se pominjali Feničani, kako bi utvrdili gde su se sve nalazili feničanski gradovi i kolonije.

Nakon toga su uporedili gene stanovnika tih oblasti sa genima ljudi koji žive u drugim mediteranskim zajednicama u kojima nije bilo feničanskih naselja.

Uspeli su da pronađu razlike u Y hromozomu, koje su se pojavljivale samo kod stanovnika oblasti u kojima su živeli Feničani, što predstavlja više od šest odsto tamošnje populacije.

"Kada smo počeli, nismo ništa znali o genetici Feničana. Naš jedini vodič bila je istorija: znali smo gde su i gde nisu živeli.

Međutim, ispostavilo se da je to bilo dovoljno, uz pomoć moderne genetike, da uđemo u trag nestalom narodu", izjavio je za AP Tajler-Smit.

Danijel Plat iz IBM Kompjutersko-biološkog centra je dodao da su ti "rezultati važni, jer pokazuju da se fenièanska naselja obeležena posebnim genetičkim potpisom razlikuju od bilo kojih drugih, koji su u istoriji bili na meti trgovinskih i drugih ekspanzija".

"Ovo dokazuje da su ta naselja, od kojih su neka potrajala stotinama godidna, ostavila genetsku zaostavštinu koja je istrajala do današnjih dana", rekao je Plat.

Iako to nije bilo deo njihovog istraživanja, naučnici kažu da su takoðe pronašli genetske tragove kretanja starih Grka po Mediteranu.

Predložili su da bi sličnim studijama mogao da bude utvrđen genetički uticaj vojske Aleksandra Velikog u Aziji i Indiji, mongolskih osvajanja Evrope, kao i širenja Vikinga.

Istraživanje, koje je podržao magazin Nacionalna geografija i IBM, kao deo istraživanja o ljudskim migracijama tokom istorije, objavljeno je u Američkom žurnalu o ljudskoj genetici.

Beta