Ne poziva li gospodin Marović mitropolita Amfilohija da bude vrhovni poglavar autokefalne crkve u Crnoj Gori?
Piše: Dr D. Krstić/Novinar.de
Ako bi neko pokušao da interpretira izjavu i g. Svetozara Marovića kao i odgovor mitropolita Amfilohija, našao bi se u velikoj nedoumici kako da protumači izjavu g. Marovića kad kaže da ‘'pravoslavna crkva u Crnoj Gori može da ima sestrinske odnose sa svim pravoslavnim crkvama, a ne crkva u koju će dolaziti ljudi iz drugih zemalja sa željom da Crna Gora bude organizovana po njihovim političkim zamislima.‘’ Šta pre svega znači ta izjava? Iz kojih to zemalja neko treba da dođe u Crnu Goru i da je organizuje po svojim političkim zamislima? Koje su to političke zamisli neprihvatljive Crnoj Gori.? U kojoj se to ‘'slobodnoj državi” crkva organizuje na osnovu ‘'političkih zamisli ‘'ljudi iz drugih zemalja” što dovodi do suštinskog pitanja da li je to onda uopšte crkva? Ne poziva li gospodin Marović mitropolita Amfilohija da bude vrhovni poglavar autokefalne crkve u Crnoj Gori?
Ništa manje jasna nije ni izjava mitropolita Amfilohija koji kaže da nikada crkvu nije poistovećivao ni sa kojom nacijom i da se od početka zalagao da se crkva u Crnoj Gori nazove pravoslavna, rukovođen bibliskom istinom da u crkvi ‘'nema ni Grka ni Jevrejina roba ni slobodnjaka, Kineza, Srbina, Crnogorca ili Afrikanca, nego su svi jedno u Isusu Hristu”. Tačno je to ali je takođe istina da je Pravoslavna crkva vrlo širok pojam i hteli mi to ili ne, moramo da je poistovetimo sa nacijom jer razne nacije imaju svoju pravoslavnu crkvu kao: srpska,bugarska, rumunska, grčaka, jermenska . Naša pravoslavna vera je i Svetosavska – što je Pravoslavlje srpskog tipa. Svima je poznato a mitropolitu Amfilohiju pogotovo da je Sveti Sava stvario nacionalnu crkvu jer, kako kaže vladika Nikolaj: ‘'Savin put jeste put nacionalne crkve . Duhom Božijim vođen i rukovođen Sveti Sava je izgradio našu nacionalnu crkvu da se u njoj kao u nekom dobrom sudu čuva životvorno piće Hristove nauke i Hristove sile za Srpski narod kroz vekove i vekove. To je jedan odmeren i umeren sud, ni suviše golem, piće bi se lako pokvarilo, a da je i suviše malen, presušilo bi, to jest; ni crkveni internacionalizam ni protestanrski subjektivizam, nego jevanđelski nacionalizam”-
Savin nacionalizam obuhvata narodnu crkvu, narodnu dinastiju, narodnu kulturu.‘'Osnovu i centar Svetosavskog nacionalizma čini narodna crkva” koja po vladiki Nikolaju ‘'označava jednu samostalnu crkvenu organizaciju, sa svojom centralnom vlašću iz naroda i u narodu; sa narodnim sveštenstvom, narodnim jezikom i narodnim običajnim izrazom svije vere, Na suprot takvoj crkvi stoji nenarodna i internacionalna crkva, sa centralom izvan naroda, sa sveštenstvom odasvuda, sa jezikom tuđim i – sa ujednačenim, uniformisanim izrazom svoje vere.
Ona ima svoje opravdanje u Jevanđelju. Sam Spasitelj je zapovedio apostolima Svojim:” Idite i naučite sve narode.( Mat.28,19). Tim rečima on je priznao narode kao prirodne jedinice Svoje vaseljenske crkve. I kad je poslao Duha Svog Svetog na apostole, apostoli su počeli govoriti različitim jezicima; ne dakle samo jevrejskim, ili latinskim, ili grčkim, nego jezicima sviju naroda”.
Imajući u vidu da Prvoslavna crkva kao vaseljenska i pored priznanja jednakosti svih naroda ne isključuje nacije i nacionalnu pripadnost, interesantno je primetiti zašto se mitropolit Amfilohije od početka ‘'zalagao da se crkva u Crnoj Gori nazove Prvoslavna” i da je ne poistoveti sa nacijom? Radi li se tu o srpskoj ili crnogorskoj pravoslavnoj crkvi?
Zašto mitropolit kao i državni vrh Crne Gore izbegava naziv srpska Svetosavska crkva?
* Časopis "Graničar" je organ odbora za očuvanje i unapređenje Novogračaničke mitrpoloije ranije zvane Slobodne srpske crkve
0 Comments